spreadsheet

En la komenco estis Visicalc. Poste estis Lotus 1-2-3. Kaj nun plej ofta estas Excel. Jen ekzemploj de komputilaj spreadsheets.

Antaŭ ol konsulti referencdokumentojn, mia unua penso por esperantigi tiun nocion estis kalkultabelo, ĉar ĝia esenco estas elektronika tabelo per kiu oni povas aŭtomate kalkuli valorojn per matematikaj formuloj.
Sed en PIV (jam de PIV1, antaŭ ol ekzistis spreadsheets) “kalkultabelo” estas difinita kiel sinonimo de baremo, do tabelo de antaŭpretaj kalkulaĵoj, angle ready reckoner. Por spreadsheet PIV donas tabelkalkulilo.
Mi estas nekontenta pri tiu solvo, ĉar ŝajnas al mi ke esence temas pri speco de tabelo (per kiu oni povas eventuale kalkuli), ne pri speco de kalkulilo (havanta la formon de tabelo).
La Vikipedia artikolo evidentigas hezitemon ĉe la aŭtoro. Kvankam ĝia titolo estas “Tabelkalkulilo”, tamen ĝia dua ĉapitreto portas la titolon “Principoj de kalkultabeloj”:

Kalkultabelo estas dudimensia aranĝo de ĉeloj, ofte numeritaj vertikale per dekumaj nombroj kaj horizontale per latinaj majuskloj (A, B, … Y, Z, AA, AB, AC, …). Ĉiu ĉelo povas preni valoron, kiu povas esti nombro, prezo, dato, teksto, bildo, ret-ligilo ktp

Grava eco de kalkultabeloj estas, ke ĉelo povas porti ankaŭ formulon, kies valoro dependas de aliaj ĉeloj

Male, la tria ĉapitreto titoliĝas “Eta historio de tabelkalkuliloj”.

En la nederlanda-E vortaro de De Smedt mi trovis

spreadsheet ĉelaro; kalkulfolio

—kio ŝajnas esti antaŭkomputila.

Ni ne bezonas sinonimon de baremo, kiu en ĉiu okazo estas nun malnovmodiĝinta afero. Mia unua ideo estis bona. Ni reprenu la kunmetaĵon kalkultabelo por esperantigi spreadsheet.