hatchback

Ho, tiu 15a regulo… “fremdvortoj, kiujn la plimulto de lingvoj prenis de la sama fonto”… kio estas “la plimulto de lingvoj”? Kaj kiel ni harmoniigas tiun principon kun la Pirona/Corsetti-a strebado al La Bona Lingvo? Ĉiam ni havas la lukton inter natur(al)ismo kaj skem(at)ismo.
Konsideru hatchback, speco de aŭto en kiu la malantaŭa levklapo donas aliron ne nur al la kofrujo sed ankaŭ al la tuta interno.
Ruse, tio estas хетчбэк (ĥetĉbek), litove hechbeko, japane ハッチバック (hatĉibakku), koree 해치백 (hæĉibæk) — do la angla vorto, pruntita kaj skribita per loka ortografio (kun la kutima necerteco kiel trakti la anglan mallongan a). Multaj aliaj lingvoj simple uzas la anglan vorton kun la angla literumo. La franca kaj la germana, tamen, havas propran vorton: hayon kaj Schrägheck, Fließheck, aŭ Vollheck (kvankam ankaŭ en tiuj lingvoj la angla vorto estas konata).
Supozeble, la plimulto de esperantistoj kiuj posedas aŭton, almenaŭ en Eŭropo kaj Japanujo, posedas ĝuste tian aŭton, ĉar tio estas la tipa formo de moderna eŭropa aŭto.
Ĉu la sola certa maniero diskuti tion en Esperanto, por ke ĉiuj sciu pri kio temas, estas per uzo de la angla vorto? Kredeble jes.
Cetere, ni angloj, kaj la japanoj, preferus esperantigi ĝin kiel haĉbak/o, sed la orienteŭropanoj atendus heĉbek/o.
Aliflanke ni povus esprimi la saman ideon per klasikaj Esperantaj elementoj kiel klapporda (aŭto).