pluratletismo

En la angla, kaj pli-malpli internacie, ekzistas grekdevena serio da nomoj por atletokonkursoj en kiuj oni devas kombini plurajn sportfakojn (aŭ “disciplinojn”, sed tio laŭ PIV estas evi). Ĉiu el ili nomiĝas laŭ la formulo Xatlon, kie X estas greka nombrovorto. En la angla (mi ne certas pri aliaj lingvoj) ekzistas paralela serio Xatlet, por la koncerna sportisto.
Tiel ni havas angle biathlon (2: skii kaj pafi), triathlon (3: naĝi, kuri, bicikli), pentathlon (5), heptathlon (7), decathlon (10); kaj por la homoj biathlete, triathlete,….
En Esperanto tio povas fariĝi biatlon/o (2), triatlon/o (3), pentatlon/o (5), heptatlon/o (7), dekatlon/o (10); kaj biatlon/isto, triatlon/isto ktp.
El tiuj radikoj PIV havas nur pentatlon/ kaj dekatlon/. Biatlon/ kaj triatlon/ estas en Nagy, La Sporta Lingvo en Esperanto kaj troviĝas ankaŭ en Vikipedio.
La grekaj fontvortoj por la lasta parto estas ἆθλον (athlon) ‘premio’, ἆθλος (athlos) ‘konkurso’, kaj ἀθλητής (athlētēs) ‘premibatalanto’. Pro tio kelkaj lingvoj skribas -th- kaj ni anglalingvanoj prononcas [θ], ne [t]. La japanoj prenas la anglan prononcon (ne la skribon) kaj japanigas ĝin, kun [s]: バイアスロン baiasuron, トライアスロン toraiasuron, ….
En iuj lingvoj oni tamen havas solvon el internaj rimedoj, laŭ la modelo “du-batalo, tri-batalo…”. Tiel en la germana oni diras Fünfkampf (“kvinlukto”), Siebenkampf, Zehnkampf. (Tamen la germanoj ŝajne tamen havas Biathlon kaj Triathlon.)
Nagy akceptas la nomojn Xatlon/o kun escepto de la dekparta, por kiu li diras dekparta atletiko.
Antaŭ unu jaro okazis diskuto pri tiu temo en la Guglogrupo La Bona Lingvo. Tamen la tie proponitaj solvoj triparta (atlet-, sport-)konkurso ktp estas terure pezaj kaj ne ebligas pluformi la nomon de la isto. (La angla triathlete devus esti “partoprenanto en triparta atletkonkurso”).
Oni povus tamen akcepti la pli koncizan serion du/batal/o, tri/batal/o, kvin/batal/o, sep/batal/o, dek/batal/o, kun -isto por la atleto. Mi inklinas rekomendi tiun solvon: aŭ ĉu mi preferu la grekaĵojn?